De kerksluiting van de H.H. Simon en Judaskerk in Reutum is een feit, ook Reutum ontkomt niet aan de trend van kerksluitingen die momenteel plaatsvinden in meerdere kerkdorpen.
Vrijdag 4 april 2025 is een dag die de boeken in is gegaan als de laatste dag waarop er een eucharistieviering plaatsvond in Reutum. Op deze dag werd de kerk in Reutum onttrokken aan de eredienst.
Van de fotogroep Reutum waren er drie fotografen aanwezig om deze laatste viering vast te leggen.
Klik - naar alle foto's van deze dag!
Fons ter Haar heeft de tekst van zijn verhaal over 200 jaar Kerk in Reutum, door hem verteld op deze zondag, beschikbaar gesteld voor deze website.
foto Erik Olde Scholtenhuis - fotogroep Reutum
foto Herma - fotogroep Reutum
foto Johan Schepers - fotogroep Reutum
Fons ter Haar
Reutum 04 april 2025
Beste mensen, Mij is gevraagd iets te vertellen over heden, verleden en toekomst van onze kerk
Wij zijn heden bij elkaar voor een memorabele avond zoals onze Commissie van Beheer schrijft in het informatieblad. Memorabel omdat wij straks in de slotviering overgaan tot het onttrekken van ons kerkgebouw aan de Eredienst. Maar voor het zover is neem ik u even mee naar verleden namelijk het ontstaan van de parochie Reutum en Haarle welke Eeuwen heeft behoord tot H.H. Simon en Judas te Ootmarsum. Graag attendeer ik u op de beelden van onze Patroonheiligen hier achter mij.
De oude kerk in Ootmarsum is rond het jaar 1200 verwoest tijdens de twisten tussen de Geldersen en de bisschop van Utrecht. Hierbij werd Ootmarsum in brand gestoken. Omstreeks 1230 werd begonnen met de bouw van de zware kalkzandstenen kerk zoals wij die tegenwoordig in De Siepelstad nog kennen.
Omstreeks 1680 was Henricus Smithuis feitelijk de eerste pastoor van de marken Reutum en Haarle. Hij kwam van Duitsland en vestigde zich, in of nabij Ootmarsum. Bij zijn komst kende geen enkele buurtschap een herder of priester. De uitoefening van de katholieke godsideeën waren namelijk verboden. Ook Reutum en Haarle zagen de ijverige Priester vaak in hun midden, al was hij ook niet altijd in geestelijk gewaad.
Op het erve Reurink had Pastoor Smithuis een verblijfplaats gevonden. In het geheim zond hij een van zijn assistenten naar Reutum, om er op de hoogste feestdagen van het kerkelijk jaar de heilige diensten in het geheim te vieren .
Na twee eeuwen van vervolging en onderdrukking begonnen betere tijden voor Katholiek Nederland . Vrijheid van godsdienst was in de grondwet van 1798 opgenomen. Door een gunstige beschikking van Lodewijk Napoleon werden op 14 maart 1809 meerdere kerken in Twente teruggegeven aan de katholieken, waaronder de kerk van Ootmarsum. De Marken Reutum en Haarle bouwden in 1818 een eigen Waterstaatskerk met stenen van het oude slot uit Saasveld. Zodoende werden wij ontheven van de onderhoudverplichtingen van het kerkgebouw te Ootmarsum
Januari 1819 kon de eerste heilige mis worden gelezen in de nieuwe kerk. Reutum bleef voorlopig een bijkerk van Ootmarsum. Pastoor B.J. Jochems, te Ootmarsum zond op de zon- en feestdagen een zijner kapelaans naar Reutum In 1832 stierf pastoor Jochems en Reutum & Haarle werd nu een zelfstandige parochie met als eerst benoemde Pastoor H. Mollink
De zelfstandige parochie en de Katholieke Gemeenschap konden ruim honderd jaar vooruit en koesterden hun waterstaatskerk. Vele pastores kwamen voorbij waarvan Pastoor Lauteslager begin vorige eeuw ruim 40 jaar fungeerde. Rond de Tweede Wereldoorlog bleek dat de oude kerk steeds meer bouwkundige gebreken vertoonde en langzamerhand te klein werd voor het toegenomen aantal gelovigen. Mede ook omdat destijds de Eredienst alleen op zondag werd gevierd
Het was een tijd waarin niets teveel was om in het armoedige bestaan te offeren voor het geloof en een nieuw te bouwen kerk. Mijn gedachten gaan uit naar al die hardwerkende en sober levende mensen die ’avonds tevreden waren met een appel bij de olie lamp.
Zodoende werd op 1 december 1952 de bouw van een nieuwe kerk opgedragen de fa. Gebr. Hulshof te Tubbergen voor een bedrag van 148.400,– gulden. Ruim 1 jaar zou men gebruikmaken van een noodkerk bij de nabijgelegen familie Mensink en op 6 mei 1954 volgde de consecratie van de kerk door aartsbisschop Mgr. Alfrink. Een periode van bloei en groei brak aan
Sindsdien zijn door vele acties en zelfwerkzaamheid van alle parochianen en ondernemers allerlei voorzieningen en uitbreidingen gerealiseerd. Hierbij valt te denken aan:
Nieuwe natuurstenen vloer op Priesterkoor
Bouw van het Mortuarium op het kerkhof
Renovatie van het antieke orgel
Bouw van het Parochiecentrum in 1993
Renovatie torenuurwerk en wijzerplaten
Aanschaf nieuw altaar en spreekgestoelte van prachtig natuursteen
Renovatie en verlichting antieke kruisweg staties
Aanleg nieuwe verlichting zowel binnen als buiten
Renovatie en reactivering van het Angelusklokje
En ga zo nog maar even door
Met al deze investeringen voldoet ons kerkgebouw nog uitstekend voor het houden van vieringen. Helaas is de laatste decennia gebleken dat het grote publiek geen behoefte meer heeft aan praktiserend kerk bezoek en dat het aantal voorgangers en pastores flink is afgenomen. Deze dalende tendens is helaas nog versneld door de corona pandemie.
Met deze ontwikkeling is de Alfa uit 1818 na 207 jaren vanavond geworden tot de Omega van ons mooie kerk gebouw voor het vieren van de Eucharistie.
En als ik dan mag vooruitblikken naar de toekomst dan ziet dat er goed uit. Ik voel mij bevoorrecht omdat ik warm nieuws met u mag delen betreffende de aankoop van het kerkgebouw. De werkgroep aankoop kerkgebouw heeft uitgerekend vandaag bericht gekregen van het Parochiebestuur in Tubbergen dat het Bisdom in Utrecht eindelijk nu akkoord is met de voorwaarden en overname prijs. Ik denk dat alle dorpsgenoten die zich voor dit proces ruim 4 jaar lang hebben ingespannen en de mensen die de financiering mogelijk maken een hartelijk applaus op zijn plaats is.
Tot zover mijn herinnering aan de parochie en geloofsgemeenschap van de H.H. Simon en Judas te Reutum en Haarle.
Fons ter Haar